Bu ağaç gibi olalım mı?
İnadına büyüyelim.
Gökyüzü kucağını açmış ona doğru uzamamızı bekliyor.
Toprak köklerimize sımsıkı sarılıyor.
Öyle tutkulu olsun ki yaşam aşkımız, kıyamasınlar bizi kesmeye...
Köklerimiz asfaltların altında ve o asfaltları açlık ve yokluk kaplamış da olsa, gövdemizi betonlar sarmış da olsa gökyüzünün mavisini gördüğümüz tek bir delik bile umut versin bize.
Güzelleşe güzelleşe büyüyelim.